Obowiązek podatkowy spoczywa na wspólnikach. W związku z tym dochody wspólników (będących osobami fizycznymi) spółki jawnej, a nie samej spółki, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym dochody z udziału w spółce osobowej opodatkowuje się u każdego wspólnika w stosunku do jego udziału w zyskach. Mimo że dochód wypracowuje spółka, podatek płacą wspólnicy.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f., przychody z udziału w spółce jawnej u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Wskazane zasady stosuje się odpowiednio do: rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat; ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Poza tym na podstawie art. 24a ust. 1 u.p.d.o.f., obowiązaną do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (ksiąg rachunkowych) jest spółka jawna.

Zatem przy ustalaniu dochodu z działalności prowadzonej w spółce jawnej najpierw należy ustalić dochód spółki, opierając się na domniemaniu, że to ona jest podatnikiem (w stosunki do osiągniętego przez siebie dochodu), a dopiero później ustala się dochód wspólnika z udziału w spółce, w oparciu o zasadę, że dochód wspólnika jest proporcjonalny do jego udziału w spółce. Dochód z udziału jest przypisany wspólnikowi w roku jego zrealizowania przez spółkę jawną i zaliczany do tego źródła przychodu i tego okresu, do którego byłby zaliczany, gdyby podatnikiem była spółka.